Miron Białoszewski – kabaret kici…tyci - Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Emanuela Smołki w Opolu

Używamy plików cookies, aby pomóc w personalizacji treści, dostosowywać i analizować reklamy oraz zapewnić bezpieczne korzystanie ze strony. Kontynuując, wyrażasz zgodę na gromadzenie przez nas informacji. Szczegóły znajdziesz w zakładce: Polityka prywatności.

1. Autor scenariusza wystawy: Aleksandra Okulus
2. Opracowanie graficzne: Magdalena Mączyńska
3. Opis wystawy w tym liczba plansz, rozmiar plansz
Liczba plansz: 12
Rozmiar: 70x100 cm
„Miron Białoszewski – kabaret kici…tyci”

„Miron Białoszewski – kabaret kici…tyci” przedstawia życie osobiste i rozwój kariery literackiej pisarza. Biografia Mirona Białoszewskiego (1922-1983) przypomina katalog Hiobowych nieszczęść. Doświadczenie gwałtu w dzieciństwie. Trauma wojennego terroru. Wywózka do obozu pracy. Życie w skrajnej nędzy w okresie stalinowskim. Głodowanie. Brak możliwości publikowania. Problemy zdrowotne. Tragiczna śmierć partnera życiowego. Uporczywa dyskryminacja z powodu orientacji seksualnej. Prześladowania ze strony PRL-owskiego aparatu władzy, łącznie z oskarżeniem o możliwy współudział w tajemniczym morderstwie syna jednego z politycznych dygnitarzy…
Nie dziwi, że poecie, który „wciąż musiał przeżywać ciężkie czasy” niewiele było potrzeba do szczęścia. Jak wspomina Anna Sobolewska, wystarczało mu „trochę ciepła, dostatku i spokoju”. Białoszewski do perfekcji opanował sztukę życiowego minimalizmu, bo „wszystko pomniejszyć, to wszystko wytrzymać”. Artysta był mistrzem akceptacji przeciwności losu i życiowych ograniczeń („tego, w czym się jest”), a za sprawą jedynej w swoim rodzaju wyobraźni poetyckiej, „najgorsze umiał przemienić w znośne”, zwyczajne w niezwykłe, minimum życiowe w „maksymalnie udaną egzystencję”.
„Nie myślcie, że jestem nieszczęśliwy” – zapewniał poeta w Autoportrecie radosnym, a w innym wierszu przekonywał, że znakomitym powodem do radości, zabawy, tańca, „poetyckich szołomień” i „kabaretowania” może być nawet puste miejsce po piecu, który wskutek finansowych tarapatów zmuszony był sprzedać. Liczba plansz: 12
Rozmiar: 70x100 cm. Autor scenariusza wystawy: Aleksandra Okulus.
Opracowanie graficzne: Magdalena Mączyńska.

Kolejność:
Plakat miron białoszewski. kabaret kici... tyci (plansza tytułowa)
Plansza 1 – zawsze w skali mikro
Plansza 2 – ach, gdyby, gdyby nawet piec zabrali (plansza uzupełniająca planszę 1)
Plansza 3 – minimum życiowe
Plansza 4 – sztuki piękne mojego pokoju (plansza uzupełniająca planszę 3)
Plansza 5 – to drobiazg!
Plansza 6 – obroty rzeczy (plansza uzupełniająca planszę 5)
Plansza 7 – szare eminencje zachwytu (plansza uzupełniająca planszę 6)
Plansza 8 – kompleks niższości?
Plansza 9 – metoda małych kroczków
Plansza 10 – parę osób, mały czas
Plansza 11- sen (fragment) (plansza uzupełniająca planszę 10)

Udostępnij