Mapa Śląska
Prezentowana mapa została opracowana przez Sebastiana Münstera. Wykonana techniką drzeworytu z użyciem czarnej farby drukarskiej. Wydana została w 1545 r. Jej wymiary to 31 cm na 40 cm. To pierwsza mapa, na której Śląsk przedstawiony jest jako samodzielny region.
U góry mapy skala. 11 centymetrów odpowiada 16-stu milom. Powyżej tytuł w języku łacińskim oraz informacja o orientacji mapy. Aby prawidłowo odczytać mapę, należy jej górną część skierować na wschód.
Mapa przypomina rysunek bajkowej krainy. Miasta zaznaczone są rysunkami budynków: ratuszy, kościołów, czy zamków. Brak zaznaczonych dróg. Kraina otoczona jest pasmami gór. W dwóch miejscach pasma górskie przerwane równinami. Zastosowano nazwy w języku łacińskim.
Od lewej do prawej mapę przecina gruba, poskręcana linia rzeki Odry. Przy niej, mniej więcej w połowie długości, zaznaczona stolica regionu. To Wrocław z charakterystycznym ratuszem. Na mapie rozpoznać możemy także rysunki nyskiej katedry, zamku książąt opolskich oraz kilku innych średnich miast. W kilku miejscach zaznaczony krajobraz w postaci pagórków i równin.
Po drugiej stronie otaczających gór zaznaczono kilka miast. Jest tu m.in.: Ołomuniec należący do Moraw, które graniczyły ze Śląskiem. Jako region graniczny zaznaczono także Polskę.
Na odwrocie mapy znajduje się opis Śląska jako prowincji korony czeskiej. Jest tu informacja o stolicy regionu i głównej rzece Odrze. Z opisu dowiemy się, że z północy na południe trzeba iść osiem dni, oraz że Ślązacy piją dobre wino sprowadzane z Węgier i Moraw.
Rękopis z 1324 r.
Rękopis spisany jest na szarym pergaminie o wymiarach 16 cm na 24 cm. Tekst łaciński, kolor tuszu rdzawy. Pierwsza litera jest większa i ozdobna. Reszta tekstu zajmuje 16 linijek.
Pergamin złożony był w kostkę. Po rozłożeniu widoczne są poziome i pionowe zgięcia. Na pergaminie, miejscami, skupiska jasnych kropek.
U dołu zielony sznurek wpleciony w pergamin. Na sznurku lakowana, brązowa pieczęć o średnicy 6,5 cm. Sznurek bawełniany, spleciony z kilku wąskich sznurków. Od góry pieczęci łączy ją z pergaminem. Z dołu pieczęci wychodzą dwie końcówki. Pieczęć okrągła, brzegi miejscami lekko spłaszczone. Po obwodzie tekst łaciński.
W środku fragmenty odbitego stempla. W treści rękopisu jest decyzja księcia opolskiego Alberta. Dotyczy obniżenia podatku gruntowego wsi Oracze pod Krapkowicami,ze względu na klęskę nieurodzaju.
