Roman Sękowski, bibliofil, historyk, genealog, emerytowany dyrektor WBP w Opolu. Absolwent Państwowego Liceum Bibliotekarskiego i Księgarskiego w Krakowie, po studiach historycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1955 r. przyjechał do Opola, gdzie początkowo kierował Referatem Bibliotek w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a w 1958 r. związał się z biblioteką, którą najpierw zarządzał jako dyrektor, a od 1977 r. pełnił funkcję zastępcy dyrektora do spraw merytorycznych. Był też kierownikiem Działu Zbiorów Specjalnych i Zabytkowych.
Nieocenione są jego zasługi dla biblioteki, którą unowocześnił, stworzył jej wizję i strategię.

Zadbał o księgozbiór, stawiając na jego regionalny charakter. Wśród zainteresowań dyrektora Sękowskiego była szeroko rozumiana dawna książka, jej zawartość treściowa, oprawa i proweniencja. W zbiorach zabytkowych, które gromadził, są starodruki, rękopisy, zabytkowa grafika i kartografia. Otwarty na nowości, zadbał o mikrofilmowanie czasopism śląskich i starodruków, o pierwsze kopiarki, elektryczne maszyny do pisania i urządzenia do kopiowania kart katalogowych. Roman Sękowski był także nauczycielem wielu bibliotekarzy, wykładał historię książki i bibliotek. Z jego inicjatywy 1976 r. powołano w Opolu oddział Towarzystwa Przyjaciół Książki, którego został prezesem. Od 1992 r. (przeszedł wtedy na emeryturę) poświęcił się pracy historyczno-badawczej, piśmienniczej i wydawniczej. Ceniony jako bibliofil, znawca genealogii, heraldyki. Jest autorem wielu prac, w tym wielotomowego Herbarza szlachty śląskiej, Stosunków społecznych na wsiach księstw opolskiego i raciborskiego w epoce Habsburgów (XVI-XVII wiek) w świetle aktów prawnych i akt sądowych.

Roman Sękowski, bibliofil, historyk, genealog, emerytowany dyrektor WBP w Opolu. Absolwent Państwowego Liceum Bibliotekarskiego i Księgarskiego w Krakowie, po studiach historycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1955 r. przyjechał do Opola, gdzie początkowo kierował Referatem Bibliotek w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a w 1958 r. związał się z biblioteką, którą najpierw zarządzał jako dyrektor, a od 1977 r. pełnił funkcję zastępcy dyrektora do spraw merytorycznych. Był też kierownikiem Działu Zbiorów Specjalnych i Zabytkowych.
Nieocenione są jego zasługi dla biblioteki, którą unowocześnił, stworzył jej wizję i strategię.

Zadbał o księgozbiór, stawiając na jego regionalny charakter. Wśród zainteresowań dyrektora Sękowskiego była szeroko rozumiana dawna książka, jej zawartość treściowa, oprawa i proweniencja. W zbiorach zabytkowych, które gromadził, są starodruki, rękopisy, zabytkowa grafika i kartografia. Otwarty na nowości, zadbał o mikrofilmowanie czasopism śląskich i starodruków, o pierwsze kopiarki, elektryczne maszyny do pisania i urządzenia do kopiowania kart katalogowych. Roman Sękowski był także nauczycielem wielu bibliotekarzy, wykładał historię książki i bibliotek. Z jego inicjatywy 1976 r. powołano w Opolu oddział Towarzystwa Przyjaciół Książki, którego został prezesem. Od 1992 r. (przeszedł wtedy na emeryturę) poświęcił się pracy historyczno-badawczej, piśmienniczej i wydawniczej. Ceniony jako bibliofil, znawca genealogii, heraldyki. Jest autorem wielu prac, w tym wielotomowego Herbarza szlachty śląskiej, Stosunków społecznych na wsiach księstw opolskiego i raciborskiego w epoce Habsburgów (XVI-XVII wiek) w świetle aktów prawnych i akt sądowych.

Deklaracja dostępności

Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu umożliwia czytelnikom dostęp do literatury oraz korzystanie z wydarzeń kulturalnych i działań edukacyjnych.
Osoby ze specjalnymi potrzebami (w tym niedowidzące i niewidome) mogą korzystać z:
- książek mówionych na płytach CD i kasetach magnetofonowych;
- książek Duża Litera, ze względu na wielkość czcionki ułatwiających czytanie osobom słabowidzącym;
- książek napisanych alfabetem Braille’a;
- książek mówionych w systemie mp3 do odtwarzania poprzez urządzenie o nazwie „czytak” (ok. 3.000 tytułów);
- wypożyczenia czytaków – urządzeń umożliwiających odtwarzanie audiobooków;
- wypożyczenia czytników e-książek;
- wypożyczalni e-książek (kody dostępu do baz IBUK Libra i Legimi);
- filmów z napisami dla niesłyszących i audiodeskrypcją.
- płyt CD z muzyką;
- stanowiska złożonego z powiększalnika tekstu oraz komputera ze specjalistycznym oprogramowaniem dla osób niedowidzących oraz niewidomych.

Wniosek o zapewnienie dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami

Strona Internetowa

Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu zobowiązuje się zapewnić dostępność swojej strony internetowej zgodnie z ustawą z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych. Oświadczenie w sprawie dostępności ma zastosowanie do strony internetowej Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Opolu.

Data publikacji strony internetowej: 2019-03-15.

Data ostatniej istotnej aktualizacji: 2024-01-10.

Status pod względem zgodności z ustawą

Strona internetowa jest częściowo zgodna z ustawą z dnia 4 kwietnia 2019 r. o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych z powodu niezgodności lub wyłączeń wymienionych poniżej.

Treści niedostępne

Nie wszystkie linki posiadają atrybut „tytuł”.

Nie wszystkie obiekty graficzne posiadają tekst alternatywny

Niektóre obiekty nie mają odpowiednich tagów HTML

Część filmów nie posiada napisów dla osób głuchych i słabosłyszących.

Strona posiada następujące ułatwienia dla osób z niepełnosprawnościami:

Tryb wysokiego kontrastu

Regulacja rozmiaru czcionki

Widoczny fokus

Wyróżnienie odnośników

Mapa strony

Wyłączenia:

Dokumenty opublikowane przed 23 września 2018 roku zostały wyłączone z obowiązku zapewnienia dostępności.

Multimedia opublikowane przed 23 września 2020 roku zostały wyłączone z obowiązku zapewnienia dostępności.

Treści archiwalne nie wykorzystywane do bieżących zadań WBP w Opolu opublikowane przed 23 września 2019 roku i nie poddawane od tego czasu przebudowom i zmianom zostały wyłączone z obowiązku zapewnienia dostępności.

Na stronie internetowej można używać standardowych skrótów klawiaturowych przeglądarki.

Oświadczenie sporządzono dnia: 2020-09-23

Deklarację sporządzono na podstawie samooceny przeprowadzonej przez podmiot publiczny.

Informacje zwrotne i dane kontaktowe

W przypadku problemów z dostępnością strony internetowej prosimy o kontakt.

Osobą kontaktową jest Martin Hadrian.

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Kontaktować można się także dzwoniąc na numer telefonu +48 77 40 66 449

Tą samą drogą można składać wnioski o udostępnienie informacji niedostępnej oraz składać żądania zapewnienia dostępności.

Każdy ma prawo do wystąpienia z żądaniem zapewnienia dostępności cyfrowej strony internetowej, aplikacji mobilnej lub jakiegoś ich elementu. Można także zażądać udostępnienia informacji za pomocą alternatywnego sposobu dostępu, na przykład przez odczytanie niedostępnego cyfrowo dokumentu, opisanie zawartości filmu bez audiodeskrypcji itp. Żądanie powinno zawierać dane osoby zgłaszającej żądanie, wskazanie, o którą stronę internetową lub aplikację mobilną chodzi oraz sposób kontaktu. Jeżeli osoba żądająca zgłasza potrzebę otrzymania informacji za pomocą alternatywnego sposobu dostępu, powinna także określić dogodny dla niej sposób przedstawienia tej informacji. Podmiot publiczny powinien zrealizować żądanie niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia wystąpienia z żądaniem. Jeżeli dotrzymanie tego terminu nie jest możliwe, podmiot publiczny niezwłocznie informuje o tym wnoszącego żądanie, kiedy realizacja żądania będzie możliwa, przy czym termin ten nie może być dłuższy niż 2 miesiące od dnia wystąpienia z żądaniem. Jeżeli zapewnienie dostępności cyfrowej nie jest możliwe, podmiot publiczny może zaproponować alternatywny sposób dostępu do informacji. W przypadku, gdy podmiot publiczny odmówi realizacji żądania zapewnienia dostępności lub alternatywnego sposobu dostępu do informacji, wnoszący żądanie możne złożyć skargę w sprawie zapewniana dostępności cyfrowej strony internetowej, aplikacji mobilnej lub elementu strony internetowej, lub aplikacji mobilnej. Po wyczerpaniu wskazanej wyżej procedury można także złożyć wniosek do Rzecznika Praw Obywatelskich.

Link do strony internetowej Rzecznika Praw Obywatelskich.

Dostępność architektoniczna

1. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu informuje, że w obszarze architektonicznym 2 z posiadanych budynków są dostosowane (budynek główny - ul. Piastowska 18-19 i Biblioteka Obcojęzyczna - ul. Kośnego 34), 2 są objęte nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków („pałacyk” - ul. Piastowska 20 i Zamek w Rogowie Opolskim), Biblioteka Muzyczna (ul. Rynek 1) znajduje się w wynajmowanych pomieszczeniach obiektu znajdującego się pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Biblioteka Austriacka znajduje się na 1 piętrze budynku przy pl. Piłsudskiego 5, w którym nie ma możliwości dostępu bezpośredniego.
2. Budynek główny WBP (ul. Piastowska 18-19) - budynek posiada 2 wejścia od ulicy Piastowskiej 18 oraz 19; wejście od ulicy Piastowskiej 18 wyposażone jest w oznakowane żółtymi pasami, automatycznie otwierane drzwi umożliwiające wjazd osoby na wózku, na podłodze parteru zamontowane są prowadzące do szatni, wypożyczalni oraz windy, wypukłe ścieżki naprowadzające dla niewidomych i niedowidzących (pasy prowadzące i pola uwagi), na parterze przy wejściu znajduje się toaleta przystosowana dla osób z niepełnosprawnością, budynek wyposażony jest w windę dla osób niepełnosprawnych; na parterze bez barier architektonicznych dostępna jest Wypożyczalnia Główna. Na 1 piętrze znajduje się Czytelnia i Czytelnia Internetowa. Czytelnia Główna wyposażona jest w stanowiska dla osób niewidomych i niedowidzących złożone z powiększalnika tekstu, komputera ze specjalistycznym programem udźwiękawiającym dla osób niewidomych (JAWS) oraz programem powiększająco-udźwiękawiającym dla osób niedowidzących (MAGic Plus) ze specjalną klawiaturą MAGic Keyboard; programem OCR ABBYY FineReader, syntezatorem mowy. Dostęp do działów znajdujących się na 1 i 2 piętrze, w tym z tych z których mogą korzystać czytelnicy (Czytelnia Główna, Czytelnia Internetowa i Dział Informacyjno-Bibliograficzny) możliwy jest z pomocą windy dla osób z niepełnosprawnościami; kilka najważniejszych drzwi wewnętrznych (wypożyczalnia, czytelnia) oznakowanych jest w brajlu.
3. Schody w obiekcie są na początku i końcu oznaczone antypoślizgową kontrastową listwą odblaskową.
4. W obiekcie przy ul. Piastowskiej 18-19 brak pochylni, platform informacji głosowych oraz pętli indukcyjnych.
5. Budynek „pałacyk” (ul. Piastowska 20), w którym znajduje się Galerii WuBePe, jest objęty nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków; budynek posiada dwa wejścia, do których prowadzą schody bez rampy dla wózków, w obiekcie brak platform informacji głosowych oraz pętli indukcyjnych.
6. Do obiektów zlokalizowanych w Opolu przy ul Piastowskiej 18-19-20 można dojechać samochodem. Obiekty posiadają wewnętrzny, monitorowany parking bez wydzielonych miejsc przeznaczonych dla osób niewidomych, ale ilość miejsc jest wystarczająca dla kilkunastu pojazdów.
7. Biblioteka Austriacka (pl. Piłsudskiego 5) znajduje się na piętrze, do którego prowadzą tylko schody bez rampy. W bibliotece brak toalety przystosowanej dla osoby niepełnosprawnej. Zbiory Biblioteki Austriackiej są dostępne na zamówienie i do odbioru w Wypożyczalni Głównej, znajdującej się na parterze, w dostosowanym budynku przy ul. Piastowskiej 18.
8. Biblioteka Muzyczna (ul. Rynek 1) znajduje się w wynajmowanych pomieszczeniach na parterze obiektu znajdującego się pod nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Budynek nie jest wyposażony w windę, klatka schodowa nie posiada rampy dla wózków. W bibliotece brak toalety przystosowanej dla osoby niepełnosprawnej. Zbiory Biblioteki Muzycznej po wcześniejszym zarezerwowaniu egzemplarzy są dostępne do odbioru na parterze w Wypożyczalni Głównej, znajdującej się w dostosowanym budynku przy ul. Piastowskiej 18.
9. Biblioteka Obcojęzyczna (ul. Kośnego 34) mieści się na parterze budynku mieszkalnego; biblioteka bez barier architektonicznych z bezpośrednim dostępem (wjazd z poziomu chodnika, oraz z podjazdem dla osób niepełnosprawnych); drzwi wejściowe wymiarowe otwierane klamką, umożliwiają wjazd wózkiem osobie niepełnosprawnej. Biblioteka wyposażona jest w toaletę dla osób z niepełnosprawnością.
10. Budynek Centrum Dokumentacyjno-Wystawienniczego (ul. Szpitalna 11 ) posiada wejście od ulicy Szpitalnej i podjazd dla osób niepełnosprawnych również od ul. Szpitalnej. Drzwi do budynku są szerokie i odpowiednio dostosowane do osób na wózku. Budynek wyposażony jest w windę dla osób z niepełnosprawnością. Na I i II piętrze znajdują się toalety przystosowane dla osób z niepełnosprawnością. Wszystkie kondygnacje budynku posiadają dostęp do windy, co umożliwia dotarcie do nich osobom niepełnosprawnym. Nie posiada oznaczeń w formie wypukłej ścieżki naprowadzającej dla niewidomych i niedowidzących (pasy prowadzące i pola uwagi) Schody w obiekcie na początku i końcu nie są oznaczone antypoślizgową kontrastową listwą odblaskową. W obiekcie brak pochylni, platform informacji głosowych oraz pętli indukcyjnych. Do budynku nie zostało przydzielone żadne miejsce parkingowe z oznaczeniem dla niepełnosprawnych. Wystawa stała Centrum Dokumentacyjno-Wystawienniczego Niemców w Polsce, która jest dostępna dla zwiedzających nie jest dostosowana w formie wypukłej ścieżki naprowadzającej dla niewidomych i niedowidzących (pasy prowadzące i pola uwagi).
11. Do budynków znajdujących się w Opolu przy ul. Piastowskiej 18-19-20, Kośnego 34, Piłsudskiego 5, Rynek 1 jest możliwość przyjścia z psem asystującym.
12. Zwrotu książek ze wszystkich agend można dokonać poprzez czynną całodobowo wrzutnię, zlokalizowaną po prawej stronie przy wejściu do głównego budynku biblioteki, ul. Piastowska 18.
13. Zamek w Rogowie Opolskim (ul. Parkowa), objęty nadzorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, jest obiektem zabytkowym; modernizacje i przebudowy są trudne, ponieważ naruszają charakter historyczny, są też ograniczone wymogami i przepisami prawa o ochronie zabytków wpisanych do rejestru. Obiekt nie jest wyposażony w pochylnię. W obiekcie brak toalety przystosowanej dla osoby niepełnosprawnej. Obiekt wyposażony jest w pętlę indukcyjną.
14. Spotkania autorskie i inne imprezy kulturalne odbywają się w namiocie zlokalizowanym za budynkiem „pałacyku” (ul. Piastowska 20). Do namiotu, bezpośrednio z parkingu prowadzi ścieżka. Namiot i droga do niego pozbawione są barier architektonicznych.
15. W obiektach Biblioteki nie ma w chwili obecnej możliwości skorzystania z tłumacza języka migowego na miejscu i online. Potrzebę skorzystania z tłumacza j. migowego może zostać zrealizowana po wcześniejszym zgłoszeniu telefonicznym 77 40 66 452 lub mailowym Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Część wydarzeń kulturalnych odbywa się z udziałem tłumacza j. migowego.

• Nowości
• Wydawnictwa ciągłe
• Wydawnictwa zwarte
  • Informatory
  • Informatory o zbiorach
  • Katalogi wystaw
  • Materiały z konferencji
  • Seria Bibliofilska (numerowana)
  • Nowa Seria Bibliofilska
  • Reprinty (poza serią bibliofilską)
  • Poradniki i zestawienia bibliograficzne w wyborze
  • Wydawnictwa z dziedziny literatury
    • Zeszyty literackie
    • Seria Portrety Pisarzy Opolskich
    • Seria Literacka Nagroda Nobla
    • Wokół Opolskiej Literatury
    • Inne
  • Wydawnictwa o tematyce różnej
    • Seria Mniejszości Narodowe w Polsce
    • Składanki dla dzieci
• Teczki okazjonalne

Przebywający w zamku badacze dawnych dziejów, historycy sztuki i literatury mają okazję poznać interesujące ich europejskie zabytki piśmiennictwa i ikonografii gromadzone przez WBP od kilkudziesięciu lat. Na szczególną uwagę zasługują rękopisy: pergaminowe spisane w XIV wieku w kancelariach książąt opolskich, urbarz miasta Niemodlina z 1581 r., akt nadania szlachectwa Luzo Dolbergowi z 1713 r. spisany na pergaminie i ozdobiony pięknym herbem nobilitacyjnym. Są też akta kościelne, miejskie i szkolne, archiwa rodzinne, pamiętniki i kroniki.

Do bardziej znaczących dokumentów można zaliczyć korespondencję, jaką otrzymywali dawni właściciele rogowskiego zamku - Kurt von Haugwitz oraz jego syn Paul. Ten drugi korespondował z arystokratami i ludźmi pióra z całej Europy. Z zachowanych 105 listów warto wymienić, wysłany z Wenecji 6 maja 1817 r., list od angielskiego poety Byrona. Ważna i wzruszająca jest korespondencja Komisarza Komunikacji w Organizacji Narodowej powstania styczniowego - Jana Jeziorańskiego do żony Wandy. Są to dwa pełne czułości listy, wysłane z Cytadeli 3 i 31 lipca 1864 r. 5 sierpnia Jan Jeziorański został stracony.

Dużą wartość przedstawiają starodruki, wśród nich cztery inkunabuły z najcenniejszym Missale Vratislaviense, wydrukowanym w 1499 r. w Moguncji przez Piotra Schöffera. Mszał ozdabia drzeworyt ukazujący Chrystusa na krzyżu, z Marią i św. Janem. Podobna scena, ale już w wersji ręcznie kolorowanej, pojawia się również w Missale secundum Ritum et diecesim Wratislaviensis, wydanym w Bazylei w 1519 r. przez T. Wolffa.       Ze względu na liczne drzeworyty artystów z kręgu Cranacha szczególnie cenna jest Hauspostille M. Lutra, wydana w 1547 r. w Wittenberdze w oficynie H. Luffta. Ze znaczących europejskich oficyn wydawniczych pochodzą także: M. Kromera - De origine et rebus gestis Polonorum libri XXX (Bazylea, oficyna Oporinusa 1555 r.); C. Peucerusa - Hypotheses Astronomicae (Wittenberga, oficyna J. Schwerteliusa 1571 r.); D. Chytraeusa - Regulae vitae (Wittenberga, oficyna J. Cratona 1567 r.). Część starodruków wydano w znanych polskich oficynach Krakowa: Mikołaja z Błonia - Tractatus sacerdotalis de sacramentis (u Jana Hallera w 1519 r.), M. Jaskiera - Juris Provincialis quod speculum Saxonum (u Hieronima Wietora w 1535 r.), Biblia to jest Księgi Starego y Nowego Testamentu w tłumaczeniu Jakuba Wujka (w oficynie Łazarza Andrysowica w 1599 r.), P. Skargi - Kazania (u Andrzeja Piotrkowczyka w 1602 r.), J. B. Boterusa - Relatiae powszechne abo Nowiny pospolite (u Mikołaja Loba w 1609 r.).

Wśród zbiorów kartograficznych dominują mapy Śląska, m.in.: Slesiae Descriptio XV Nova Tabula z 1545 r. - drzeworytowa mapa Sebastiana Münstera wydana w Bazylei u H. Petriego; Silesiae typus descriptus et editus a Martino Heilwig Neisense - przeróbka mapy Marcina Helwiga z Nysy, wykonana przez Abrahama Orteliusa i zamieszczona w jego atlasie Theatrum Orbis Terrarum (wydanie antwerpskie 1592 r.). Najliczniejszy zbiór map pochodzi z XVIII wieku. Pośród nich warto wymienić Atlas Silesiae id est Ducatus Silesiae, wydany w 1750 r. w oficynie Spadkobierców Homanna. W atlasie, na który składa się 20 miedziorytowych map zdobionych pięknymi barokowymi kartuszami, znalazła się również rękopiśmienna mapa księstwa kłodzkiego.

Zbiory graficzne to miedzioryty, akwaforty i staloryty powstałe w warsztatach mistrzów niderlandzkich, francuskich, włoskich, polskich i niemieckich. Najstarsze z nich a jednocześnie najcenniejsze, wykonane techniką miedziorytu w warsztacie Hendrika Goltziusa w 1590 r., ilustrują Metamorfozy Owidiusza. Miedzioryty Aegidiusa Sadelera, wydane w 1606 r. w Pradze, pokazują zabytki architektury Imperium Romanum. Z XVIII i XIX wieku pochodzą grafiki reprodukcyjne powstałe według obrazów znanych europejskich malarzy. Wśród polskich grafik na szczególną uwagę zasługują akwaforty Kajetana Wincentego Kielisińskiego - bibliotekarza, historyka i grafika, który w małych formach graficznych zarejestrował sceny z życia codziennego polskich chłopów i mieszczan w XIX w. Utrwalił też dla potomnych wiele zabytków architektury, sfragistyki i heraldyki polskiej.

Rogów Opolski to wieś, w której już w 1305 roku istniał kościół a mieszkańcy płacili dziesięcinę. Po raz pierwszy właściciele Rogowa wymienieni zostali jako świadkowie w dokumentach książęcych: w 1339 roku Cunado de Rogow a w 1351 r. Wernconus de Rogau. Wśród kolejnych właścicieli Rogowa były postacie znaczące w życiu publicznym i politycznym Śląska. W 1393 r. Herfert von Pause (Herbort von Panse) sprzedał swoje włości braciom Janowi i Adamowi Beesom za kwotę 650 grzywien czeskich. Beesowie z Rogowa wielokrotnie piastowali urząd pisarza w książęcych kancelariach na dworach Piastów Śląskich. Z racji sprawowanych funkcji należeli do osób majętnych, co znajduje odzwierciedlenie w dokumentach będących aktami kupna-sprzedaży. Tuż przed 1490 r. Adam, Jan i Mikołaj sprzedali własność rogowską nowemu właścicielowi, przybyłemu z Rogoźnik na Morawach Janowi Rogojskiemu. To Jan figuruje w dokumentach: z 1502 r. jako właściciel Rogowa wymieniony został podczas rozdzielenia gruntów rogowskich od krapkowickich, natomiast w dokumencie z 1533 r. występuje w charakterze świadka w sporze granicznym pomiędzy Krapkowicami a Steblowem. W 1596 r. Stefan Rogojski spisał testament, w którym spadkobierczynią dóbr w Rogowie i Dąbrówce uczynił swoją żonę Ewę Wrbską. Po śmierci Wacława, ostatniego z Wrbskich, przez 10 lat majątkiem zarządzali Wallspeckowie.

 W 1757 r. dobra rogowskie trafiły w ręce Heinricha Adolfa Rederna, który cieszył się zaufaniem Fryderyka II i przez niego został mianowany prezydentem Departamentu Sprawiedliwości Górnego Śląska.       Również kolejni panowie na zamku, od 1765 roku należącego już do Haugwitzów i nabytego za sumę 118.000 talarów przez Karola Wilhelma von Haugwitza, doceniani byli i szanowani przez władców Prus, Austrii i Włoch. Szczególnie znany był Kurt von Haugwitz. Jako minister spraw zagranicznych rządu pruskiego i mediator ze strony pruskiej w okresie napoleońskim a także jako wysoko postawiony w hierarchii masonerii pruskiej, utrzymywał kontakty ze znanymi rodami europejskimi. Podobnie jego syn Paul, starosta opolski, obracał się w kręgu polityków a także literatów, o czym świadczy zachowana korespondencja, w tym list od poety angielskiego Byrona datowany na 6 maja 1817 r.       Kolejni Haugwitzowie za wybitne zdolności wojskowe często byli odznaczani przez władców pruskich. Ostatni z rodu Haugwitzów - Henryk zmarł w 1932 r. Po jego śmierci majątek odziedziczyła duńska linia rodu. Po II wojnie majątek upaństwowiono a w zamku zorganizowano przedszkole, następnie spichlerz zbożowy.

Od 1965 roku obiekt należy do Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Opolu. Po przeprowadzeniu niezbędnego remontu, budynkowi przywrócono dawny charakter zamku renesansowo - klasycystycznego z dziedzińcem z dwóch stron zamkniętym pięknymi krużgankami. Obecnie WBP, jako właściciel, wykorzystuje zamek do swojej działalności statutowej. W zamku znajduje się Oddział Zbiorów Zabytkowych z najstarszymi zbiorami bibliotecznymi i wystawa pokazująca historię książki. W salach, pamiętających bale organizowane niegdyś przez dawnych właścicieli, obecnie organizowane są konferencje naukowe. Sala kominkowa jest miejscem spotkań studentów, bibliotekarzy, historyków i językoznawców. Podczas pobytu w zamku czytelnicy i goście mają okazję poznać zbiory zabytkowe gromadzone przez WBP od kilkudziesięciu lat. Wiele z nich to europejskie zabytki piśmiennictwa i ikonografii. Z bogatego księgozbioru badacze dawnych dziejów korzystają w czytelni.

Goście mogą skorzystać z bazy hotelowej zlokalizowanej w "Domu pod Kogutkiem", mieszczącym się nieopodal zamku. Jest to budynek postawiony w 1915 roku w stylu neogotyckim z okrągłą wieżą, na szczycie której umieszczono blaszany wiatrowskaz w kształcie koguta. "Dom pod kogutkiem" prawdopodobnie początkowo przeznaczony był dla gości, być może myśliwych, odwiedzających właścicieli zamku, później pełnił rolę domu i biura zarządcy folwarku. Przez mieszkańców Rogowa nazywany jest też "kawalier". Ponieważ dawniej domem kawalerów nazywano koszary, nie jest wykluczone, że może mieć związek ze strażą zajmującą się poborem cła i pilnowaniem zamku. Stara nazwa, istniejącego wcześniej na tym miejscu budynku, mogła przejść na nowy obiekt, pełniący już inną funkcję. 

Renesansowo - klasycystyczny zamek oraz neogotycki "Dom pod Kogutkiem" zlokalizowane są w pięknym parku utrzymanym w stylu angielskim. Do spacerów po alejkach zachęca szum starych drzew, wśród których dominują dęby, miłorząb japoński, tulipanowiec, platan. W parku można usłyszeć śpiew ptaków: zięby, kosa, szpaka, dzięcioła, krętogłowa, wilgi, sójki, puszczyka, a w wierzbach nad starym korytem Odry - łozówki. Zachowując ciszę, zwłaszcza zimą, spotkamy podchodzące pod zamek sarny i zające. 

Idąc wzdłuż murów zobaczymy zdobiące je detale architektoniczne. Od strony wschodniej w ogrodzeniu portal, którego tympanon zdobią płaskorzeźby przedstawiające ptactwo domowe, lawabo na schodach ogrodowych oraz, na murze oporowym na południe od zamku, grupy neobarokowe: "Trzech wojowników" i "Dwóch myśliwych z upolowanym odyńcem".

W parku jest też glorieta - altana ogrodowa na planie koła z siedmioma kolumienkami przykrytymi kopułkowym, płasko ściętym daszkiem. Po drugiej altanie, obok której rozrósł się buk, zachowały się tylko cztery słupy, niegdyś podtrzymujące łamany, namiotowy dach. W głębi parku, na wzgórzu, na wiosnę porośniętym czosnkiem niedźwiedzim, zawilcami gajowymi i ziarnopłonem wiosennym, znajduje się zbudowany w XIX wieku grobowiec Haugwitzów. Po remoncie przeprowadzonym na przełomie 2005 i 2006 roku Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Opolu zaprasza do odwiedzenia Zespołu Zamkowo-Parkowego w Rogowie Opolskim.

Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. E. Smołki w Opolu
45-081 Opole, ul. Piastowska 18-19-20
tel. 77 40 66 430 – sekretariat
tel. 77 40 66 435 – wypożyczalnia
NIP: 754-11-38-050

Z W I E D Z A N I E

P O K O J E  G O Ś C I N N E

 DOJAZD

Zamkowo  - Parkowo - Muzycznie

Wojewódzka Biblioteka Publiczna w zamku w Rogowie Opolskim gromadzi swoje zabytkowe zbiory. Przebywający w zamku badacze dawnych dziejów, historycy sztuki i literatury mają okazję poznać interesujące ich europejskie zabytki piśmiennictwa i ikonografii gromadzone przez WBP od kilkudziesięciu lat.

Na szczególną uwagę zasługują rękopisy: pergaminowe spisane w XIV wieku w kancelariach książąt opolskich, urbarz miasta Niemodlina z 1581 r., akt nadania szlachectwa Luzo Dolbergowi z 1713 r. spisany na pergaminie i ozdobiony pięknym herbem nobilitacyjnym. Są też akta kościelne, miejskie i szkolne, archiwa rodzinne, pamiętniki i kroniki. Do bardziej znaczących dokumentów można zaliczyć korespondencję, jaką otrzymywali dawni właściciele rogowskiego zamku – Kurt von Haugwitz oraz jego syn Paul. Ten drugi korespondował z arystokratami i ludźmi pióra z całej Europy. Z zachowanych 105 listów warto wymienić, wysłany z Wenecji 6 maja 1817 r., list od angielskiego poety Byrona. Ważna i wzruszająca jest korespondencja Komisarza Komunikacji w Organizacji Narodowej powstania styczniowego – Jana Jeziorańskiego do żony Wandy. Są to dwa pełne czułości listy, wysłane z Cytadeli 3 i 31 lipca 1864 r. 5 sierpnia Jan Jeziorański został stracony. Dużą wartość przedstawiają starodruki, wśród nich cztery inkunabuły z najcenniejszym Missale Vratislaviense, wydrukowanym w 1499 r. w Moguncji przez Piotra Schöffera. Mszał ozdabia drzeworyt ukazujący Chrystusa na krzyżu, z Marią i św. Janem. Podobna scena, ale już w wersji ręcznie kolorowanej, pojawia się również w Missale secundum Ritum et diecesim Wratislaviensis, wydanym w Bazylei w 1519 r. przez T. Wolffa. Ze względu na liczne drzeworyty artystów z kręgu Cranacha szczególnie cenna jest Hauspostille M. Lutra, wydana w 1547 r. w Wittenberdze w oficynie H. Luffta. Ze znaczących europejskich oficyn wydawniczych pochodzą także: M. Kromera – De origine et rebus gestis Polonorum libri XXX (Bazylea, oficyna Oporinusa 1555 r.); C. Peucerusa – Hypotheses Astronomicae (Wittenberga, oficyna J. Schwerteliusa 1571 r.); D. Chytraeusa – Regulae vitae (Wittenberga, oficyna J. Cratona 1567 r.). Część starodruków wydano w znanych polskich oficynach Krakowa: Mikołaja z Błonia – Tractatus sacerdotalis de sacramentis (u Jana Hallera w 1519 r.), M. Jaskiera – Juris Provincialis quod speculum Saxonum (u Hieronima Wietora w 1535 r.), Biblia to jest Księgi Starego y Nowego Testamentu w tłumaczeniu Jakuba Wujka (w oficynie Łazarza Andrysowica w 1599 r.), P. Skargi – Kazania (u Andrzeja Piotrkowczyka w 1602 r.), J. B. Boterusa – Relatiae powszechne abo Nowiny pospolite (u Mikołaja Loba w 1609 r.).

Wśród zbiorów kartograficznych dominują mapy Śląska, m.in.: Slesiae Descriptio XV Nova Tabula z 1545 r. – drzeworytowa mapa Sebastiana Münstera wydana w Bazylei u H. Petriego; Silesiae typus descriptus et editus a Martino Heilwig Neisense – przeróbka mapy Marcina Helwiga z Nysy, wykonana przez Abrahama Orteliusa i zamieszczona w jego atlasie Theatrum Orbis Terrarum (wydanie antwerpskie 1592 r.). Najliczniejszy zbiór map pochodzi z XVIII wieku. Pośród nich warto wymienić Atlas Silesiae id est Ducatus Silesiae, wydany w 1750 r. w oficynie Spadkobierców Homanna. W atlasie, na który składa się 20 miedziorytowych map zdobionych pięknymi barokowymi kartuszami, znalazła się również rękopiśmienna mapa księstwa kłodzkiego.

Zbiory graficzne to miedzioryty, akwaforty i staloryty powstałe w warsztatach mistrzów niderlandzkich, francuskich, włoskich, polskich i niemieckich. Najstarsze z nich a jednocześnie najcenniejsze, wykonane techniką miedziorytu w warsztacie Hendrika Goltziusa w 1590 r., ilustrują Metamorfozy Owidiusza. Miedzioryty Aegidiusa Sadelera, wydane w 1606 r. w Pradze, pokazują zabytki architektury Imperium Romanum. Z XVIII i XIX wieku pochodzą grafiki reprodukcyjne powstałe według obrazów znanych europejskich malarzy. Wśród polskich grafik na szczególną uwagę zasługują akwaforty Kajetana Wincentego Kielisińskiego – bibliotekarza, historyka i grafika, który w małych formach graficznych zarejestrował sceny z życia codziennego polskich chłopów i mieszczan w XIX w. Utrwalił też dla potomnych wiele zabytków architektury, sfragistyki i heraldyki polskiej.

W skład zbiorów specjalnych wchodzą:

• zbiory sztuki – albumy malarstwa, rzeźby, architektury i sztuki użytkowej,

• kartografia – atlasy, mapy, plany miast wydane po roku 1900,

• mikrofilmy – czasopisma polskie i niemieckie oraz zmikrofilmowane starodruki ze zbiorów WBP,

• druki ulotne – z okresu powstań ślaskich i plebiscytu,

• pocztówki – widoki miejscowości, przede wszystkim śląskich,

• fotografie – dokumentacja fotograficzna działalności WBP, począwszy od lat 60. XX w.,

• ekslibrisy – bibliotek i osób prywatnych, wydane po roku 1945,

• dokumenty życia społecznego (plakaty, ulotki, zaproszenia, prospekty, programy imprez, katalogi itp.) z terenu Opola i województwa, gromadzone od roku 1997 (wcześniejszy zbiór został zniszczony w czasie powodzi 1997),

• zbiory muzyczne – płyty analogowe, płyty CD i kasety magnetofonowe z nagraniami muzyki klasycznej i rozrywkowej oraz zbiór nut,

• książka mówiona – nagrania literatury pięknej i popularnonaukowej na kasetach magnetofonowych i płytach CD, udostępniane przede wszystkim osobom niewidomym, niedowidzącym i dyslektykom.

Podstawę zbiorów tworzy księgozbiór naukowy i popularnonaukowy, przede wszystkim z zakresu nauk humanistycznych i społecznych.

W księgozbiorze czytelni znajduje się wiele cennych pozycji z literatury, historii i nauki o książce, wydanych w XIX wieku i na początku wieku XX.

Zbiory regionalne tworzą książki i czasopisma w języku polskim i niemieckim, dotyczące Śląska, ze szczególnym uwzględnieniem Śląska Opolskiego, w których najstarsze wydawnictwa pochodzą z początku XIX wieku.

Kolekcja XIX-wiecznych książek, czasopism, nut i podręczników pochodzących z kolegium franciszkańskiego w Nysie, również zawiera wiele pozycji dot. Śląska, w tym interesujące monografie miast śląskich.

Niewielki zbiór książki rzadkiej i zabytkowej tworzą książki wyłączone z ogólnych zbiorów ze względu na unikatowy charakter, cenne ilustracje, oprawę, proweniencję itp.

Zbiory obcojęzyczne to współczesne książki i podręczniki w językach obcych, przede wszystkim niemieckim, angielskim i francuskim.

Corocznie prenumerujemy ok. 600 tytułów czasopism i wydawnictw ciągłych, wiele tytułów gromadzimy od kilkudziesięciu lat.