Śmierć dyrektora Romana Sękowskiego

Roman Sękowski, bibliofil, historyk, genealog, emerytowany dyrektor WBP w Opolu. Absolwent Państwowego Liceum Bibliotekarskiego i Księgarskiego w Krakowie, po studiach historycznych na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1955 r. przyjechał do Opola, gdzie początkowo kierował Referatem Bibliotek w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a w 1958 r. związał się z biblioteką, którą najpierw zarządzał jako dyrektor, a od 1977 r. pełnił funkcję zastępcy dyrektora do spraw merytorycznych. Był też kierownikiem Działu Zbiorów Specjalnych i Zabytkowych.
Nieocenione są jego zasługi dla biblioteki, którą unowocześnił, stworzył jej wizję i strategię.

Zadbał o księgozbiór, stawiając na jego regionalny charakter. Wśród zainteresowań dyrektora Sękowskiego była szeroko rozumiana dawna książka, jej zawartość treściowa, oprawa i proweniencja. W zbiorach zabytkowych, które gromadził, są starodruki, rękopisy, zabytkowa grafika i kartografia. Otwarty na nowości, zadbał o mikrofilmowanie czasopism śląskich i starodruków, o pierwsze kopiarki, elektryczne maszyny do pisania i urządzenia do kopiowania kart katalogowych. Roman Sękowski był także nauczycielem wielu bibliotekarzy, wykładał historię książki i bibliotek. Z jego inicjatywy 1976 r. powołano w Opolu oddział Towarzystwa Przyjaciół Książki, którego został prezesem. Od 1992 r. (przeszedł wtedy na emeryturę) poświęcił się pracy historyczno-badawczej, piśmienniczej i wydawniczej. Ceniony jako bibliofil, znawca genealogii, heraldyki. Jest autorem wielu prac, w tym wielotomowego Herbarza szlachty śląskiej, Stosunków społecznych na wsiach księstw opolskiego i raciborskiego w epoce Habsburgów (XVI-XVII wiek) w świetle aktów prawnych i akt sądowych.