Wystawa „Wisława Szymborska. Porady dla niewinnych panienek” przedstawia uobecniający się w poezji Noblistki motyw dziewczynki. Twórczość Poetki ma bowiem swe źródło w czysto dziecięcej ciekawości, chęci wnikliwego poznania świata oraz nieustannym nim zadziwieniu, a także w żarliwej niezgodzie na „okropną” sytuację „wzbronionej możliwości”, niewzruszonej nudy, niepodważalnego „pokornego stąd – dotąd”, o których czytamy w wierszu Wywiad z dzieckiem. Dziewczynka Szymborskiej przypomina małą psotnicę (trochę w stylu Pippi Långstrump), która uwielbia płatać światu figle i zarazem bardzo pragnie wolności, kwestionując skostniałe konwencje społeczne i utarte schematy poznawcze. Poezja Noblistki stanowi więc faktycznie „poezję mądrości i doświadczenia”, ale takich, które zdobywa i którymi hojnie dzieli się ktoś, kto dorasta, dojrzewa i często nabija sobie przy tym guza...
KOLEJNOŚĆ PLANSZ jest WAŻNA !!!
Plansza tytułowa – Wisława Szymborska. Porady dla niewinnych panienek
Plansza 1 – GIRL POWER niebywałe!
Plansza 2 – wiersz „Śmiech”
Plansza 3 – wiersz „Kilkunastoletnia”
Plansza 4 – Córeczka Tatusia
Plansza 5 – wiersz „Mała dziewczynka ściąga obrus”
Plansza 6 – Która pyta, ta błądzi
Plansza 7 – wiersz „Pytania zadawane sobie”
Plansza 8 – Zemsta Dziewczynki
Plansza 9 – wiersz „Chwila w Troi”
Plansza 10 – Dziarska Szymborska
Plansza 11 – wiersze ‘Pytania zadawane sobie”, „Reszta’, „Koloratura”
Przykładowe plansze:
